Op naar Kyoto
De parking was aan de rand van een meer, er stonden nog twee gezinnen uit NL met en camper van Japan Campers. Het waaide al aardig en 's avonds begon het ook nog eens te regen. We krijgen waarschijnlijk iets mee van de cycloon die, zo wij horen, wellicht over Hiroshima trekt. Bij het opstaan regent het en het word deze dag niet meer droog. We gaan vanuit Kataka met de trein naar Kyoto om een optocht van praalwagens te bekijken, deze optocht vind maar een keer per jaar plaats heeft Yvette gelezen en is vandaag, vandaar dat we gisteren ook deze richting zijn op gegaan. De optocht begint op tijd en is alleen 's ochtends, bij aankomst maar gelijk naar de toerist info de dame hier maant ons om op te schieten en verteld snel dat we het beste met de metro kunnen naar eind punt van de optocht die daarlangs komt om 11 uur. Ze wenst ons nog een plezierige dag en hoopt dat we nog op tijd komen, please hurry!!
Vanuit de kelder van het warenhuis waarin de info op de 3de floor zit komen we zo uit in het metro station na een kaartje te hebben gekocht uit de automaat die kant op. We komen uit op een kruising en zien de optocht in de verte aankomen we zijn op tijd! Maar er stort zich een moesson over ons uit, dat is niet leuk meer. Eerst maar weer eens koffie scoren bij een 7 eleven verderop in de straat. De optocht bestaat uit wagens met houten wielen die wordt voortgetrokken door 25 mannen aan twee meters lange touwen, daarop een rechthoekig bouwsel van een meter of vijf hoog daarin zitten zo'n 25 personen muziek te maken en op het dak nog een paar personen die een touw vast houden van een 25 meter hoge paal met versierselen. Ze sturen bij door een wig vormig blok voor de wielen te houden zodat het wiel iets wordt omgezet. Zo trekken er 21 wagen langs enkelen hoog en anderen klein. Jammer van de regen Yvette en Simon schuilen in een bergsport en sportwinkel waar ze mooie spullen hebben. Na de tocht geluncht bij Subway en daarna door een overdekte markt gestruind en in een zijstraat ervan kwamen we op de culinaire markt van Kyoto met allerlei, voor ons "rare" etenswaren. Yvette koopt er opgedroogde vellen van soja melk en in een ander winkeltje nog een ingrediënt voor Miso soep, we zijn benieuwd. Nog een authentiek straatje genaamd 'Pontocho' doorgewandeld met allerlei restaurantjes en toen met de metro naar het station en terug naar Katata. Hier in de plaatselijk super eten gehaald en in onze camper, die we onder de brug hebben gezet zodat we droog in en uit konden, opgegeten. Hierna werd het tijd voor onze eerste ervaring met een Japans badhuis wat aan de andere kant van de brug lag, mannen en vrouwen apart eerst uitgebreid wassen en daarna kon je in 7 verschillende baden, een sauna en stoombad, heerlijk. Het was zo relaxed dat Yvette zelfs in slaap viel. Rond een uur of 10 weer onze plek onder de brug ingenomen, naast en andere camper met Nederlanders om te gaan slapen. Morgen maar weer kijken hoe het weer is. Another day Kyoto?
