Osaka by train en prive Japanse bad 3 aug

's Morgens om een uur of zes is het al een drukte van jewelste met ratelende kleine karretjes van leveranciers van vis, groente en als laatste bloemen. De kopers staan een uur van te voren al in de rij om als een van de eerste naar binnen te mogen. De best grote hal was gisterenavond nog leeg en vanochtend helemaal gevuld met streek producten van plaatselijke leveranciers waarschijnlijk gepromoot door de Japanse landbouw organisatie (wat ik van een poster denk af te lezen) Vanaf de parking is het een klein stukje naar een treinstation alleen is er geen parkeer plaats in de buurt dan maar opzoek naar een parking die we vinden bij een supermarkt in de buurt en hier de auto achterlaten en na wat drinken te hebben gekocht op naar het station. Voor 500¥ pp in een half uurtje naar Osaka met de express train en een overstap met de metro naar Osaka Castle, we kunnen al aardig onze weg vinden in de ondergrondse die soms wel uit vier verdieping bestaat. Er zijn verschillende maatschappijen die hun eigen lijn hebben waar je op kunt overstappen en zit er soms ook nog een trein station bij in. Elke lijn heeft zijn eigen kleur en deze volg je door het station, moet je alleen nog even kijken naar de eindbestemming ivm rijrichting. Voor Osake station zijn we te ver dus gaan 2 halten terug en komen om de hoek uit. Weer een groot terrein met steile muren, grachten, immense poorten en verschillende nivo's met aan het eind een burcht toren. Dit keer gedecoreerd met gouden elementen wel weer een reconstructie van het orgineel zoals veel van deze bouwwerken, vaak afgebrand, door aardbeving verwoest of gebombardeerd. We besluiten niet naar binnen te gaan en het Umeda Sky Building ook niet te bezoeken omdat dat aan de andere kant van de stad ligt. We gaan wandelend naar de Dotonbori, onderweg de 7-eleven aandoen voor een sandwich en drinken in deze hitte, het hart van de oude koopmans stad met uitbundige winkels, eettentjes, karaokebars en speelhallen waar een hoop lawaai en rook uit komt als de schuifdeuren open gaan. We bezoeken nog een grote shoppingmall  en gaan ondergronds naar het station waar al net zoveel winkeltjes zijn en zoeken weer onze weg over verschillende verdiepingen naar de juiste metro en zijn wederom verbaasd over wat er allemaal ondergronds is, gewoon een hele stad. Je hoeft niet eens bovengronds te komen om te leven. Na een overstap op het station weer met de Express train terug naar Furuichi waar de auto staat. In de supermarkt boodschappen doen voor het avond eten en karren maar weer op naar een park en rest (met plaatselijke producten) on our way to Nara. Om zes uur komen we aan en beginnen met koken er staat nog een klein campertje met een japans mannetje die druk in gesprek is met een japans mevrouw. Als Rubin en Yvette langs lopen worden ze aangesproken en krijgen en krentebroodje (ze kwam voor bloemen maar waren al op) en een meloen. Later komen ze bij ons met twee stoeltjes en een tas met drinken uit de vinding machine, ze willen gezellig 10 minuutjes bij ons zitten of dat mag, zij spreekt goed Engels en hij niet maar dan kan zij vertalen. We spreken over allerlei zaken oa Jamboree en in tussen wordt er een pasta maaltijd klaar gemaakt. We vragen de Mw of er een hotelltje is om te douchen, dat hebben we van internet, en zij gaat voor ons vanuit de telefoon cel bellen maar is al gesloten. Ze nodigt ons uit om bij haar thuis te douchen als we ons eten op hebben. Het Japanse mannetje gaat terug naar zijn campertje na visitekaartjes te hebben uitgewisseld en wij eten onze pasta maaltijd en het dametje (best wel druk, ADHD-tjje) eet een heel klein beetje mee. Na de afwas te hebben gedaan en de boel te hebben opgepakt zijn we achter haar aan gereden. Eerst moesten wij haar geleende auto nog rijdende zien te krijgen, een Toyota Prius Hybride, dat lukte het Japanse mannetje niet, toen ging Rubin kijken en die kwam bij mij omdat ik op het werk ook een elektrische auto rij, starten lukte wel en rijden ook alleen bleef de handrem erop en bleef er een iets piepen  maar waar zit de handbrake. Na veel heen en weer en rondom de auto te hebben gelopen  en de achterklep dicht te  hebben gedaan kwam ze ermee dat er een pedaal links zit naast de rem, probleem opgelost. na 10 minuten rijden kwamen we in het donker aan bij een groot huis ergens achteraf  om een hoekje, wij moesten even  wachten want dan kon ze nog wat opruimen want ze had niet op bezoek gerekend  en vroeg ons geen foto's te maken  i.v.m. de rommel.. Ze ging linksom het huis in en kwam rechtsom ons weer roepen en mochten we komen, door glazen schuifdeuren kwamen we op een soort veranda en daar na in de woonkamer omgeven door schuifdeuren met papieren  paneeltjes aan een lage tafel met stoelen en kussens. er werd allemaal drinken op tafel gezet en er kwam een grote Japanse gitaar te voorschijn om op te spelen terwijl zij de badkamer in orde maakte en handdoeken  neerlegde die we perse  moesten gebruiken.. Ze bracht ook allerlei verkoelende menthol shampoo's en Yvette mocht eerst terwijl wij met haar over allerlei zaken praten zoals het beider koningshuis (Japanse prinses was in Apeldoorn geweest en de inhuldiging) de Nederlandse  en Japanse kunst, zij weer op een drafje naar een ander kamertje kwam ze met een paar grote boeken terug waarin veel Jp en Eur) kunst stond. mij liet ze nog even het werk van de tuinman zien in de tuin die al twee dagen bezig was met een bonsai dennen boom van 75 jaar oud met het uitdoen van de lantaarn in de tuin struikelde ze door een openstaand putje en moesten we op zoek naar haar sloffen die waren uit geschoten, gelukkig niks gebroken maar ze deed binnen er wel zwachtels er omheen en ik heb haar gevraagd om rustig bij ons te komen zitten. Tijdens mijn douche beurt zijn Rubin en Simon nog mee geweest  naar de bibliotheek waar drie wanden met grote boeken stonden en er werd ons een boek geschonken en vele ansichtkaarten waarvan we alleen het laatste hebben mee genomen i.v.m. gewicht. Nadat Rubin en Simon handen gebadderd en we ons laatste drankje hadden opgedronken namen we afscheid en bedankte haar hartelijk. Bij het weggaan zagen we rondom het huis allerlei garf monumenten. Adres kregen we niet van haar want ze kon niet engels lezen en schrijven. Terug op de parking zijn we heerlijk gaan slapen na deze bijzondere ervaring, morgen weer verder op naar Nara.